| Statistics |
|---|
Toplam online: 1 Misafir: 1 Kullanıcılar: 0 |
|
|
Cumartesi, 18-May-2024, 23:33:16
Welcome Guest
Şiir bölümü
Sites in category: 9
Shown sites: 1-9 |
|
Sort by:
Tarih ·
İsim ·
Rating ·
Geçişler
 Nehirler yarışır, çağıldar gözlerinde
o nehirler benim nehirlerimdir
aşk
ki azar azar benim yerimdir
üşüyorsam, sokaktaysam, yalnızsam
gözlerin ey yâr benim evimdir... vurulup düştükçe, düştükçe seni sevmekten caymayacağım
gece insin, el ayak çekilsin gelip kapında ağlayacağım! iyi ki bu sestesin
dünyayı ısıtan nefestesin
bir haydut gibi gezinirim kapında
kalbimde tutuşan ateştesin… rüzgârlar savrulur, uğuldar gözlerinde
o rüzgârlar benim rüzgârlarımdır
aşk
ki azar azar benim yerimdir
suskunsam, bozgunsam, bulutsuzsam
gözlerin ey yâr benim evimdir... iyi ki bu düştesin
her sabah ışıyan güneştesin
iyi ki yoksuluz bulutlar gibi
soğuyan dünyada sımsıcak fırınlar gibi... vurulup düştükçe, düştükçe sana koşmaktan caymayacağım
gece insin, el ayak çekilsin gelip kapında ağlayacağım! YILMAZ ODABASI...
|
 Günüm güneşim ol, ısınacağım
Ümit duvarım ol, yaslanacağım
Sevgi yağmurum ol, ıslanacağım
Gül kokun bir ömür tenimde kalsın Sen uykuysan ben gördügün düş olam
Sen yuvaysan ben bir yavru kuş olam
Ağlar isen yanağında yaş olam
Gözlerin bir ömür gözümde kalsın Gel sevgilim ol benim, düş kaçağım
Göğsüne başımı yaslayacağım
Kalbimin içinde saklayacağım
Özlemin bir ömür gönlümde kalsın Bir dünya sun bana tutunacağım
Gönlümü sevginle avutacağım
Bütün ihanetleri unutacağım
Ellerin bir ömür elimde kalsın Sevgi mırıldayan nehirler gibi
Derin uykularda şehirler gibi
İsminki dualar şiirler gibi
Ölünceye kadar dilimde kalsın Nuri Can |
 Ben bir buluttum
Sen ise yağmur
Adın üstündeydi
Yağmak için vardın
Seni göklerden bırakmak ise
Bana kalmıştı Tek başıma bir anlamım yoktu benim
Seni vermesem yeryüzüne
Hiçbir işim kalmazdı bu dünyada
Sevmezdi kimse beni
Çünkü ben güneşi örterdim
Karaydım çökerdim insanların üstüne
Huzursuz ederdim… Yitmek istedim
Bir daha hiç geri dönmemek
Her seferinde sana kıymaktansa
Yok olmak isterdim
Ama seni görmeden
Bir anlık da olsa dokunmadan
Yaşayamazdım
Ölemezdim bile… Ben bir buluttum
Sen ise yağmur
Hiç söyleyemedim
Hiç belli edemedim ama
Seviyordum seni…
Tutamadım bir gün olsun ellerinden
Doyasıya bakamadım sana
Hep düşüşünü izledim gözlerimden
Ellerimden… Affet beni ne olur
Söyleyemezdim seni sevdiğimi
Her seferinde bırakırken ellerini…
İnsanlar beni sevmese de olurdu
Yaşamasam da olurdu
Ne önemi var
Ama sen olmasan
Hayat olmazdı
Küserdi toprak
Umut yok olurdu
Seni sabırsızlıkla bekleyen aşıklar
Penceresinde senle huzur bulanlar…
Herkesin her şeyin sana ihtiyacı vardı…
Ben olmasam sen de olmazdın belki ama
Ben senin için vardım zaten
Senin için hep doldum taştım
Kabarırdı yüreğim
Sen geleceksin diye ince bir sızı
İşte yine sana kavuşacağım
Ve yine kaybedeceğim an…
Kararırdım kederimden
Vakti gelirdi gitmenin
Şimşeklerimle çakar
Gürlerdim
Senin geleceğinin habercisiydi
Sevinirdi belki herkes ama
Bu benim senden ayrılışımın feryadıydı
İsyanımdı şimşeklerim
Haykırışımdı gürlemelerim
Sana ne olur gitme demek istedim her seferinde
Sımsıkı tutmak ve bırakmamak istedim
Ama sen benim için değil
Yeryüzündekiler için yaratılmıştın
Bana düşense seni her seferinde
Düşürmek yamacımdan… Ben bir buluttum
Sen ise yağmur
Ben senin için var olurdum
Sen ise hiç benim olmadın
Sen yoksan bir anlamım yoktu
Sensiz sevmezdi beni kimse
Hiçbir işe yaramazdım
Sensiz bir hiçtim ben…
Ben sendim aslında
Ben senindim
Sen ise hep ellerin… İşte yine burdayım yağmurum
Seni bekliyorum
Hadi yine gel tut ellerimden
Yine her zaman ki gibi usulca bırakayım
Sana yine bir an da olsa dokunayım…
Hani dün düşerken benden
Sanki her zamankinden daha sıkı sarılmıştın
Affet çok gürledim korkuttum üzdüm belki seni
Ama feryadımdı,isyanımdı bu benim
O an seni bırakmamak için neler vermezdim
Yine ardından bakakaldım…
Yağmurum o an ki dokunuşun
Her zamankinden başkaydı
Yoksa sende… Yok hayır ümit edemem bunu
Dile bile getiremem
Ben bir buluttum
Sen ise yağmur
Sevemezdim seni
İmkansızdı bu aşk
Feda edemezdim uğrumuza herkesi, her şeyi… Affet yağmurum
Seviyorum seni
Seni her seferin de düşürmek ellerimden
Ölümdü benim için
Yüreğim ardından parçalanırdı
Yok olurdum her seferinde
Ve sonra yine senin için
Toplardım kendimi
Beklerdim seni… Ben seni her yitirdiğimde tekrar bana geleceğinin hayalini sevdim
Her gittiğinde bana yine gelişini sevdim
Her seferinde biraz daha eksilmiş gelsen de
Al yağmurum al bu can senin
Ben senin için varım
Ve hep burada olacağım… Hadi git yağmurum
Toprak seni bekler
Yeryüzünün her karesi sana hasret
Git yine umut ol huzur ol
Ben ayırmam gözlerimi yollarından… Ben bir buluttum
Sen ise yağmur
Ellerimden düşmekti kaderin
Hiç tutamadım seni
Bir kez olsun söyleyemedim
Seni ne çok sevdiğimi
Düşen ben miydim gözlerinden
Yoksa sen miydin ellerimden giden
Belki hiç belli edemedim
Susmaktı belki kaderim ama…
Dün de bugün de ve yarın da olacağı gibi
Affet beni yağmurum
Affet…
Seviyorum seni… Yüksel Küçükkürtül |
 Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi... Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesten başkaydı işte... Güldüğü zaman yukarıya bakardı; Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı... Ne güzeldiler sen bilmiyordun... BEN SENİ SEVİYORDUM... Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu Geri dönüyordu, çoğalarak Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteleyişim oluyordun Kalp ağrısı oluyordun, Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun, Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk, Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk Cesurduk... Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller... Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun... Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları Derken bir gün uzaktan gördüm seni... Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı Kalbimi acıttı her zamanki gibi... Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun
Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi... İclal Aydın..
|
 "gecede sevdayı gördüm
sevdada geceyi..
ve sonra karanlıktı her şey
bak !
canım yanıyor aşk....." üstüme yıkıldı
söylediğin sözler...
ince tozlarıyla yürek kıvrımlarıma...
üzüldük
ağladık belki de
aslında bilmiyorduk
dururmuyduk sözümüzde
gerçekten ikimizde... söylesene
hiç mi dile gelmeyendim ?
çok mu dert verdim ?
özür dilerim...
sadece sevendim...
şimdi dinle...
varlığınla bile
canım yanıyor aşk..... sus oldum..
akşamı derledim ela gözlerinde
varsan mehtap oldum
yakamoz oldum denizlerinde...
birbirimizi gizlemiştik yüreğimizde
şimdi yoksun ya !
canım yanıyor aşk..... yas oldum....
anımsarmısın adını aşk koyduğum günü ?
yağmur yağıyordu..
sığınmak istiyordum saçaklarına..
bir musiki karanlığı vardı odanda
ben bilmiyordum...
yalın bir kılıçla vurdun yarama...
kanadım durdum..
ah bir bilsen
canım yanıyor aşk.... şimdilerde sensizlik ölüm..
önüm
arkam
sağım
solum...
çatık kaşlısevdam özüm...
fısıldasam duyarmısın ?
canım yanıyor aşk.... "her yağmur damlasında
adını gizliyorum..
gecenin son saatinde
gelmeni bekliyorum
başım dik..
yüzüm ak...
sadece canım yanıyor aşk....." Nebile Aydın |
 Yokluğunda ne ateşleri hasretinle yaktım da Bir seni yakamadım beni yaktığın gibi Çölde su mahpusta gün oruçta ekmek gibi bekledim seni Sende araya korkular koydun. Yasaklar koydun... Bitmez tükenmez engeller koydun... Şimdi nerdesin diye sakın sorma SEN ÇAĞIRDIN DA BEN GELMEDİM Mİ? Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara Yağmurlu havalara...Bu kasvetli akşamlara Sen varken Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına Otobüs duraklarına... Sen varken ayrılanlara ağlamazdım... Yıkılmazdım biten sevdaların ardından Gidenlere küsmezdim Kalanlara acımazdım... Sen varken böyle üşümezdim-titremezdim Masumdum çocuklar gibi Böyle delirmezdim-küfretmezdim... Hele ölmeyi hüç düşünmezdim. Şimdi soruyorum sana Adı sevdaysa bu cehendemin SEN YAKTIN DA BEN YANMADIM MI? Biliyorsun Bütün acılarına``yeşil ışık``yaktım olmadı Bütün korkularına ``arka çıktım``olmadı Dağlara merdiven dayadım olmadı. Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı Sevdim olmadı-yandım olmadı-taptım olmadı ARTIK BENDEN PES BU AŞKIN BİLETİNİ İSTEDİĞİN GİBİ KES Nasılsa gidiyorsan Biliyorum git... Ama ardında Ağlaya bir çift göz Paramparça bir yürek Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan Çek silahını-daya sırtıma Titrersem namerdim... SEN VURDUN DA BEN ÖLMEDİM Mİ? Ahmet Selçuk Ilkan |
Bir gün gözlerinde bir iz görürsem
Sana bakan gözlerden,
Yanağında bir busenin noktasını görürsem,
Beni öldü bil.. Ellerini başka bir el tuttuğunda,
Umutların yıkılıp, kırıldığında,
Gönlün, başka bir aşka kanat çırptığında,
Öldür yüreğinde beni; ya da öldü bil.. Dudakların başka bir isim anarsa;
Gözlerinde bensizliğin ışıltısı yanarsa,
Kahrolup, yüreğin derinden kanarsa;
Beni öldü bil sevda yelim... Mahşerden bir ses çınlarsa kulağına,
Beni öldü bil!
Gece uykunda bir buse konarsa dudağına,
Sessizce hıçkır; ve busenin izini sil.. Baharda yapraklar dökülürse,
Yaz ortasında karlar önünü örterse,
Bir gün ıssız bir yolda omuzuna birşey sürterse;
Beni öldü bil! Ya da içinde beni öldür... Oooffff! Sevgili yar;
Ölürsem; beni sensizliğin kefeni ile,
Sensizlik çukuruna gömsünler!
Çünkü ölüm;
Sensizliğin, göğe kanatlı tırmanışıdır... Cumhur Karaca |
 Kaçmaya çalıştığın gerçek, bir gün karşına çıkacak.
Ve işte o gün kaçacak yerin olmayacak.
Ben senin varlığını seviyorum,yokluğunu seviyorum
Sana ulaşamadığım dakikalarda seni duymayı seni özlemeyi Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum.
Hiç korkmuyorum seni sevmekten.
Senin gülüşünü seviyorum her bana bakışında
Gözlerine de okuduğum o duyguyu Gözlerindeki gözlerimi seviyorum.
Gönlünü seviyorum özünü seviyorum senin
Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum
Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben sendeki o sıcaklığı sana olan uzaklığı seviyorum.
Yanaklarından akan göz yaşlarını
En çok, dağınık olduğunda saçlarını
Beni arayan ellerini seviyorum.  Yalnızlığımı seviyorum sebebi sensen
Ayrılığını seviyorum,en çok yalnız kaldığımda
Beni bulan gönlünü seviyorum.
Ben en çok senin bana olan sevgini seviyorum. İçimden haykırmak geliyor.
Dünyaya sığdıramadığım seni
Kalbime sığdırmak geliyor.
Ağlamak geliyor seni görmezsem Özlemek geçiyor içimden seni sevmek geçiyor.
İçimden sana doğru giden bin bir türlü yol geçiyor.
İçimden sen mutlu olacaksan ölmek bile geçiyor gülüm.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.  Ben yalnızca seni seviyorum,
Ne o muhteşem güzelliğin ne kalbimdeki özelliğin
Ne de sevdiğim için değil,seni yalnızca sen olduğun için,
Ruhun için kalbin için aklın ve sevgin için seviyorum seni. Ben seni en çok kendim için seviyorum
Belki de ilk defa bencil oluşumu sana borçlu olduğum için.
Seni her şey için seviyorum.Ve sahip olmadığım hiçbir şey için.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Her dakika seninle olmayı seviyorum.
Gözlerimi her açtığımda aklıma gelişini seviyorum.
Her gece uyumadan önce seni sevdiğim aklıma gelince
Sensiz uyumayı bile seviyorum uyumadan önce seni düşününce. Ben seni en çok umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben seni bu şehirde olduğun için değil benimle aynı toprağa ayak bastığın için
Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum.  Geceleri benim yüzüme vuran ay ışığı
Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum.
Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi
Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni. Beş bin yaşındaki bu dünyada
Benimle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum.
Ben seni benimle yaşadığın için
Benden hiç gitmediğin için seviyorum Beni hiç terketmediğin için.
Ellerini seviyorum ALLAH'a açıldığında
Kalbini seviyorum kapıları açıldığında
Ve gözlerini seviyorum her karşımda kapanıp açıldığında. Bana baktığında içimde yakaladığın coşkumu seviyorum,
Her bana baktığında seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her kibrit çaktığımda alevin içinde seni görmeyi seviyorum.  Her sigara yaktığımda dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum.
Her bana baktığında o kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi
Yalnızca sen olduğun için hayatımda kendimi bile seviyorum
Sen olunca aklımda kalbimi seviyorum seni seviyor diye Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye.
Ruhumu seviyorum, senin ruhuna bu kadar yakın diye.
Varlığımı seviyorum sırf sana borçlu olduğum için
Mutluğumu seviyorum gülümsememi seviyorum seni düşününce Ayakta kalışımı seviyorum sebebi sen olunca
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sana olan sevgimi yazan kalemimi seviyorum.
Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum. Sana olan sevgime benzettiğim her sevgiyi seviyorum.
Bana seni hatırlatan her şeyi
Sana giden yolları seviyorum.
O kadar çok seviyorum ki seni,seni kaybetmek korkusunu bile, İçinde yalnızca, sen olduğun için
Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için
Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.  YİNE DE KORKMUYORUM SENİ SEVMEKTEN.
VE YİNEDE SENİ SEVİYORUM HİÇ KORKMADAN...... Ikbal Gürpinar - Talha bora |
 Hayatımızdan geçerken mahrem izler bırakanlar...
Hepimiz için bu konu sandık odalarını andırır...
Bazen küf kokusundan, soluğumuzu tıkayacak tozdan rahatsız olur, tam içeri girecekken vazgeçip kapıyı kapatırız.
Fakat bazen de bir büyü gibi çeker bizi, bugünden kopmak, kendi "masalımızda" kaybolup gitmek için odaya girer, sandığı açar ve karıştırırız...
Ben eskiden o sandıkta sevinçlerin ve acıların saklandığını sanırdım. Saflıkmış herhalde...
Şimdi kime baksam o sandıkta öfkelerini biriktiriyor. (Suratını görmeye bile dayanılamayanları, eski sevgililer tarihinden bile atılanları kastetmiyorum, yanlış anlamayın)
Öyle sanıyorum ki, "Tutkulu bir ilişkiden geriye ne kalır?" diye sorsanız yeni kuşaklara, ya "bilmeeeem!" diyecekler ya da "öfke kalır" diyecekler. ***
Yine de "eski sevgililer tarihi"ni acıların, sevinçlerin, öfkelerin izlerinden ibaret sanmamalı şu modern dünyada.
Eski çağlardaki gibi değil.
Bugün eski aşklarımız ve bitmiş ilişkilerimiz sadece mazinin bir parçası değiller.
Onlar bugünümüzün, yeni ilişkilerimizin de ayrılmaz parçaları...
Eski sevgililer sanki bugünkü ilişkilerimiz için mihenk noktası, tartı, ayna işlevi görüyorlar.
Çoluk çocuğa karışılsa bile referanslar bitmiyor; kıyaslamalar birbirini izliyor. Bazen zihin sürekli "eski"yle "yeni" arasında gidip geliyor, sürekli kurcalıyor.
Yani eski ilişkilerin "mazi kalbimde yaradır" tablosunun figüranları olduğunu sananlar yanılıyorlar. O eskidenmiş.
Bazı insanlar artık piyasa ekonomisine dahil olan duygular dünyasında kendilerine ait aşk hisselerinin yükselmesi için kullanıyorlar eski sevgililerini. ("Bak o da sevmişti beni, bak bu da sevmişti beni, onunla mı, ohooo!" durumları)
Bazıları geçmiş aşk anılarını çağırıp egosunu okşuyor, bazıları karşı cinse öfkesini bileyip duruyor bu yolla...
Bazılarının hala içi acıyor, hala canı yanıyor; bazılarının hatırladıkça neşesi yerine geliyor.
Öyle ya da böyle...
Ama şurası gerçek ki, eski sevgililerimiz bugünkü aşklarımızda yaşamayı sürdürüyorlar.
İzleri kazınmışsa silmek kolay olmuyor.
Bu taşlar öyle kolay kolay yosun tutmuyor.... HAŞMET BABAOĞLU |
|
|
|
